Lilie wodne

Nazwa rodzajowa Nymphaea pochodzi z języka greckiego ale lilie wodne znane są także jako grzybienie lub nenufary. W Polsce występują 2 gatunki: grzybień biały (Nymphaea alba) i grzybień północny (Nymphaea candida). Objęte są ochrona gatunkową i nie wolno ich zbierać. Zresztą przeniesione do sztucznego zbiornika rzadko się aklimatyzują i szybko giną. Dlatego w oczku warto sadzić odmiany hodowlane.

Kwiaty lilii wodnych

Lilie wyróżniają się na tle innych roślin wodnych niezwykłymi kwiatami, które zamykają się po zmroku. Kwitną zwykle od czerwca do września. Są także odmiany, u których kwiaty pojawiają się w maju i znikają dopiero w listopadzie. Usuwanie przekwitłych kwiatów pobudza rośliny do wytwarzania nowych pąków. Większość lilii lubi stanowiska słoneczne tylko niektóre dobrze kwitną w półcieniu. Na ilość kwiatów ma także wpływ temperatura wody.

Jak uprawiać lilie wodne?

Lilie sadzimy w oczku wczesną wiosną, zanim sadzonki wypuszczą liście. Jeżeli zakupimy roślinę w pojemniku, możemy ją posadzić także w trakcie sezonu. Nenufary dobrze rosną w żyznym dnie, ale lepiej umieścić je w specjalnych doniczkach wypełnionych substratem. Mają one różne kształty i wymiary, można więc je bez trudu dopasować pojemnik do swojego zbiornika. Grzybienie są zakorzenione w podłożu ale ich liście i kwiaty unoszą się na tafli wody. Chronią oczko przed przegrzaniem i stanowią kryjówkę dla zwierząt wodnych. Liście lilii nie powinny być regularnie spryskiwane wodą dlatego nie umieszczamy ich w pobliżu fontanny czy wodospadu.

Jeśli potrzebujesz więcej informacji na temat lilii wodnych skontaktuj się z ekspertami z Trzmiel.com.pl